Mama is ziek
Tot mijn groot verdriet is mijn moeder ernstig ziek.
Een aantal weken geleden (november 2015) begon ze ziek te worden.
Ze had geen eetlust meer en klaagde over pijn in haar zij.
Haar huisarts verweet het aan een nieuw medicijn.
Mijn moeder raakte steeds meer verward.
Na mijn aandringen heeft ze nog acte de presence gegeven op 2e kerstdag 2015.
Traditiegetrouw is dan de gehele familie Veldhoen bij elkaar (zo'n 23 personen).
Maar het kostte haar veel moeite en ze is al met al een paar uur gebleven.
Ze klaagde ook dat ze zo ontzettend moe was.
Op een gegeven moment keek ze geen tv meer en las zelfs ook geen boeken meer.
Eigenlijk lag ze alleen nog maar op bed.
In de eerste week van januari heeft ze bloed afgegeven voor onderzoek.
Maandagmiddag 11 januari 2016 kwam de huisarts bij haar op bezoek met de mededeling dat haar bloedwaardes niet goed zijn.
Teveel witte bloedlichaampjes, te weinig ijzer en bloedarmoede.
Hij adviseerde om haar in het ziekenhuis op te laten nemen voor verdere behandeling en onderzoek.
Roy is met de ambulance meegegaan om haar te ondersteunen.
Hieronder zijn verslag van dinsdag 12 januari 2016:
Ons mam heeft het gisteren allemaal goed over zich heen laten komen en begreep wat er allemaal aan de hand was.
Er is een infuus gezet en tweemaal flink wat bloed afgenomen röntgenfoto gemaakt en achteraf is er toch gestart met antibiotica in overleg met de internist uit Geldrop en Veldhoven.
Omdat er alleen nog in Geldrop een bed over was is ze daar naar toe vervoerd zoals ze zelf zegt met het busje.
Morgen krijgt ze nog een echo v.d buik omdat er toch iets niet oke was met de gal daar kon ook de ontsteking zitten.
Ze zijn eigenlijk nog op zoek waar de ontsteking zit en denken in eerste instantie niet aan een of andere bloedziekte maar sluiten het ook niet uit.Kamernummer is 209 en bezoek is van 10 tot 20 uur.
Ik heb haar dinsdagmorgen 12 januari 2016 in het ziekenhuis te Geldrop bezocht:
Ik ben vanmorgen naar mama geweest en vond dat ze al een beetje was opgeknapt.
Ze zag er goed uit, praatte goed en was helder.Helaas had ze slecht geslapen vanwege een rumoerige buurvrouw.
Voor het ontbijt had ze een boterham op en chocomel (“wat hebben ze hier heerlijke chocomel”).
Ze had geen pijn en begreep goed wat er gisteren en vandaag allemaal gebeurde.
Aan mij en de verpleegster zei ze dat ze ontzettend veel zin in bloemkool met gehaktballen had.
Vandaag of morgen komt er een diëtiste bij haar langs om te kijken of aanvullende voeding noodzakelijk is.
Woensdag 13 januari 2016:
Toos en ik zijn vanmiddag bij ons mam op bezoek geweest.
Wij vonden dat ze nogal verward was, maar op zich was ze best vrolijk en tevreden over het ziekenhuis.
Infuus is verwijderd en zij krijgt nu de antibiotica oraal.
Vrijdag 15 januari 2016:
Mama is overgeplaatst naar het Maxima Medisch Centrum in Veldhoven>
's middags hadden we een gesprek met de oncoloog.
Uit de onderzoeken is gebleken dat mama in een ver gevorderd stadium uitgezaaide alvleesklierkanker heeft.
Er kan gelet op haar leeftijd en conditie niets meer aan gedaan worden.
Het afnemen van biopten is al riskant, laat staan het geven van chemo.
Ze zal opgenomen moeten gaan worden in een hospice.
Hier een berichtje van mij en Toos van zaterdag 16 januari 2016 aan de rest van de familie:
Wat zijn we geschrokken gisteren van het nare nieuws.
We wisten wel dat er iets niet goed was, maar dit is toch een grote tegenvaller.
Maar toen Toos en ik op bezoek bij haar waren hadden we het idee dat Mama het zelf allemaal niet zo beseft.
Gelukkig maar!
Ze was goed aanspreekbaar en vertelde dat ze heel wat had meegemaakt i.v.m. haar verhuizing naar het Maxima.
Alleen kon ze nog steeds niet goed slapen, maar dat doet ze volgens ons (van horen zeggen) wel.
Positief was ook dat ze Jeffrey en Ay Lien, die wat later binnen kwamen, meteen herkenden.
Op de vraag van Ay Lien wat voor lekkers ze volgende keer mee moest brengen, was haar antwoord sponscake dus ook dat wist ze.
Het telefoonnummer van Lies Wenzel opnoemen dat lukte maar niet alhoewel ze het wel probeerde maar verder dan de 0 kwam ze niet.
Blij was ze ook met het kaartje, met o.a. de tekst laat me niet in de steek, dat ze het had gekregen van Lies, maar het was gestuurd door Ietje.
Ze had lekker en genoeg gegeten. Soep, kip kerrie, bloemkool, aardappelen en bavarois na.
Voor de rest was ze vrij helder en herhaalde haar verhaaltjes (disco, slecht geslapen eerste nacht, etc) deze keer niet.
Ook wilde ze niet dat pastoor Geurts op visite kwam.
We hebben haar eigen rollator meegenomen en bij haar op de kamer neergezet.
Ook hebben we daisy speler met boeken meegenomen in de hoop dat ze boeken gaat luisteren.
Met de 2 vestjes (tegen de eventuele kou in bed) en nieuwe pantoffels was ze ook heel blij.
Haar kamer, waar ze alleen ligt, is op route 337 (3e etage).
Al kom je de lift uit (schuin) rechtdoor, kamer (347) helemaal aan het einde links.
Hieronder een berichtje van ons aan de familie van Donderdag 21 januari 2016:
Hallo allemaal,
Ik ben vanmiddag bij (o)ma(ma) op bezoek geweest en ik vond dat ze in het begin een beetje in de war was.
Ze dacht toen ze vanmorgen wakker werd dat ze thuis was en ze had werkelijk geen idee waarom ze in het ziekenhuis ligt.
Ze hadden haar bed, op haar verzoek vanwege de zon, naar de muur gedraaid.
Ik had voor haar spongecake en een heleboel muziek cd’s meegenomen. Deze liggen op de grote tafel.
In de spongecake had ze gisteren veel zin maar vandaag nog niet.
We hebben lang gepraat (om ‘Mama vertel eens’ weer op te pakken) over haar favoriete vakantieland.
Dat was uiteraard Spanje, daaraan heeft ze heel veel goede herinneringen (met Wally en Piet en Iris).
Na wat denken kwamen de verhalen los.
Daarna wilde ze graag naar Marijke Merckens Sneeuwwitje luisteren.
http://www.wahrweb.org/_songs/windisch1/indexnl11.php?nl@013@Marijke%20Merckens@Sneeuwwitje@_@albumgadogado
Zo gezegd zo gedaan.
Hieronder een lachende (o)ma(ma) toen Marijke Merckens bezig was met Sneeuwwitje.
Vrijdag 22 januari 2016
Mama is overgeplaatst naar de hospice in huize Merefelt.
Berichtje Richard en Toos:
Voor degene die het nog niet weten oma is vanmiddag rond 12:00 uur verhuist van het MMC naar Huize Merefelt in Veldhoven.
Eddie is samen met haar in de ambulance naar Merefelt gegaan.
Toos en ik stonden haar bij de ingang op te wachten om haar naar haar nieuwe verblijf te begeleiden.
Zie ligt daar in de hospice op kamer nummer 6.
Het woord hospice kan je overigens beter niet richting haar gebruiken, daar schrikt ze van.
Houd het maar op een eigen kamer in Merefelt.
Ook nu weer liet ze alles over haar heenkomen en was blij met haar kamer en de mogelijkheden daar:
Er zijn daar geen bezoektijden. Je kunt er in en uitlopen.
Ze verheugde zich op het lekkere bad en keek er naar uit om verwend te worden.
Later op de middag hebben Toos en ik haar kamer ingericht (bloemen, plantjes, schilderij, foto’s en beeldjes) en nu lijkt het net of dat ze thuis is.
We hebben drop en koekjes gekocht en daar op de tafels gezet omdat ze graag de verpleegsters en visite iets aan wil bieden.
Ook staan er bonbons voor dit doel.
Toen wij er waren was er een vrijwilligster bezig met het knippen van haar handnagels.
Daarna kreeg ze nog een lekker warm handbadje met olie. Ze genoot er zichtbaar van.
Nadat ze wat liedjes van de CD ‘Kun je zingen, zing dan mee’ had meegezongen zijn wij naar huis gegaan met de wetenschap dat ze daar veilig maar ook keigezellig ligt en in liefdevolle handen wordt verzorgd.
Voor ons een zorg minder.
Berichtje zaterdag 23 januari 2016:(Roy)
Vandaag op bezoek geweest bij ons mam, met Jeffrey, Ay Lien en Daphne ook mevrouw Berg was er met Linda en Wim.
Heel gezellig allemaal.
Prima plaats waar ze goed wordt verzorgd.
In het begin heeft ze enkele malen herhaald dat ze ongerust is en heeft ze het over Hospice.
Ik denk dat het goed is dat als ze vraagt waar ze is wij allen zeggen dat ze in het Merefelt is, het woord Hospice brengt haar onnodig van slag.
Berichtje maandag 25 januari 2016 (Richard en Toos)
Hallo allemaal,
Toos en ik zijn vanmiddag bij ons mam op bezoek geweest.
Ze was heel helder.
Ze praatte heel goed en wist bijvoorbeeld te vertellen dat een Indonesische verpleger Albert die zondag moest werken helaas niet kon komen omdat hij ziek was.
Ook zei ze tegen ons dat ze ontzettend veel zin had in nasi-goreng met foe yong hai.
Ik had haar beloofd dat ik vanavond rond 17:00 uur terug zou komen met nasi-goreng en foe yong hai
We hebben gezellig gebuurt en toen wij weggingen wilde ze graag naar muziek luisteren.
Toen wij er waren kreeg ze ook visite van de huisarts van Merefelt (Rianne Rens), die met haar praatte en haar controleerde.
Volgens mama had ze koude handen maar warme liefde.
Ze gaan vanaf vanavond weer starten met een medicijn tegen de verwardheid. Alhoewel ze, zo vonden wij, niet verward was.
Ook zouden ze voortaan de medicijnen fijn malen omdat mama moeite heeft met het innemen van (die grote harde) pillen.
Rond 17:00 uur ben ik teruggegaan met haar eten.
Ze zat in de woonkamer in haar rolstoel te wachten.
Volgens verpleegkundige Wietske heeft ze ’s middags een aantal keer tegen haar gezegd dat ze niet kon wachten en zich erg verheugde op die nasi-goreng.
En inderdaad ze genoot er van en vond het heerlijk.
Toos en ik zijn van plan een schriftje op haar tafel neer te leggen zodat iedereen die bij haar op visite is daar wat in kan schrijven.
Bijv. of ze verward was of wat ze te vertellen had of wat de verpleegsters vertellen of wat je hebt meegenomen etc…
Zodra het schriftje er ligt laat ik het jullie weten.
Overigens is ze heel blij met kaartjes, dus mijn verzoek is voor degene die nog geen kaartje gestuurd hebben haar een kaartje te sturen.
Het adres is:
RSZK Merefelt
Parklaan 2
5504 GB Veldhoven
Hospice kamer 6
Berichtje van ons: woensdag 27 januari 2016: (Richard en Toos)
Hallo allemaal,
Wij zijn net terug van ons mam.
Wij vinden dat ze heel snel achteruit is gegaan.Ze was intens moe. Zo moe zelfs dat ze niet kon praten.
Volgens een verpleegster is haar medicatie aangepast.Ze krijgt geen pillen meer, deze geven ze via een spuitje.
Ook krijgt ze sinds kort (weer) haldol (tegen de verwardheid) toegediend.
Heel jammer is dat we amper een gesprek met haar hebben kunnen voeren.
Ze maakte ons duidelijk dat we beter konden gaan omdat ze wilde slapen.
Ik heb bij de verpleging aangedrongen op een gesprek met de huisarts.
Hoe komt het dat ze zo intens moe is en wat staat haar/ons de komende tijd te wachten?
Ik ga morgenochtend of in de loop van de middag nogmaals bij haar langs.
Bericht donderdag 28 januari 2016: (Richard en Toos)
Hallo allemaal,
Ben vanmiddag met Anke bij (o)ma(ma) op bezoek geweest.
Roy was er ook. Hij was met de scooter helemaal uit Oss naar Merefelt gekomen.
Ze was iets helderder dan gisteren. Ik krijg in de gaten dat het op en af gaat.
Ik merk ook dat (wanneer wij weggaan) ze het prettig om naar boeken (met name Weerzien met Indië)of muziek te luisteren.
Roy en ik hebben een prettig en verhelderend gesprek met de huisarts van Merefelt gehad.
Anke heeft Oma gezelschap gehouden. Af en toe viel ze in slaap maar zodra ze wakker was begon ze een gesprek met Anke.
Eddie en Joyce kwamen ook nog op bezoek. Wij zijn toen weggegaan, anders wordt het te druk voor haar.
Voor de rest geen nieuws.
Berichtje vrijdag 29 januari 2016 (Christian)
Best gezellig; zaten goed te buurten.Ze heeft niet geklaagd over vermoeidheid, wel een beetje over droge lippen.
Ook was ze benieuwd wie er vanavond kwam.
Ze had het vaak over Fietje (?) en haar kinderen.
En wat me ook opviel dat ze geen tijdsbesef heeft.
Maar verder waren we positief verrast.
Op het einde nog een cd afgespeeld. Ze zong mee en samen geluisterd
Bericht zaterdag 30 januari 2016 (Lars en Danielle)
Hallo allemaal,
Danielle en ik zijn gisteravond geweest bij oma. In t begin was t een beetje stroef, leek ze een beetje warrig en probeerden we te begrijpen wat ze wilde zeggen.
Toen we de verpleegster hadden gehaald bleek dat ze wilde aangeven dat de po wilde verschonen, maar de verpleegster gaf aan dat ze daar niet druk over hoefde te maken.
Ze hadden namelijk al die middag geprobeerd oma op de po te krijgen maar dit was niet gelukt, dus vandaar gaf de verpleegster aan dat oma t gewoon kon laten lopen, dus dat was toen ook meteen weer goed, toen de verpleegster t had uitgelegd.
Daarna hebben we net zoals vorige week toen ik ook spekkoek had meegebracht we samen een lekker stuk spekkoek gegeten.
Dit ging er erg goed in, precies zoals het vorige week op ging.
Toen dit op was hebben we gekletst, over wie er op bezoek was geweest.
Ik moest haar een beetje helpen dat ons mam die ochtend/middag was geweest, en dat ik en Danielle in de plaats van ome Richard en tante Toos gekomen waren, omdat ze ziek waren.
Dit snapte ze wel, maar ze liet ook vallen dat ze dacht dat ze al lang niet waren geweest.
Heb toen oma rustig en helder kunnen aangeven dat dit niet zo was, omdat ze donderdag nog geweest waren en haar het bezoekschema uitgelegd.
Toen was het ook weer goed.
Danielle heeft nog even thee gezet, en die hebben we met oma gedronken.
Kleine beetjes want oma heeft moeite met drinken en slikken.
Moet ze vaak even flink ademen en bijkomen en wat boertjes laten.
Oma heeft ook een vervelend hoestje, wellicht al sinds een week?
Dit baarde me wel wat zorgen, want ze is ook kortademig, en ze merkte dit ook zelf op, en zei ook zelf een x aantal keer van dat vervelende hoestje.
Wat wel leuk was is dat ze nadat ik haar vertelde dat jullie de laatste tijd vaak muziek hebben geluisterd, ze dit ook weer leuk vond om te horen, wij ook 2 volle cd's hebben geluisterd en meegezongen.
Ook vragen gesteld over de zangers en zangeressen en de wist deze feilloos op te noemen evenals de teksten.
Erg leuk om te zien en hoop ook dat oma hier veel plezier blijft beleven.
Al met en al een geslaagde avond.
Waren wel wat dingen dat ze opmerkte dat ze maar een paar vingers had, en Danielle vertelde dat ze er gewoon 5 heeft :) en ook dat niet goed wist welke dag het was.
Ze was wel in buurt dat tante Astrid binnenkort jarig is.
Ik vertelde haar over 3 dagen, ze dacht zelfs zaterdag of iig al eerder.
Nu vind ik het op zich goed om te horen dat ze dit besefte, mits dit misschien al vaker aan haar verteld is de laatste dagen, dat weet ik zelf nu dus niet.
We zijn een kleine 2 uur geweest en vonden het fijn om oma weer te zien.
Haar kamer is gezellig ingericht, en ik wil nog even aangeven dat ik het erg prettig en fijn vind om de verslagen van elke middag of avond te lezen als men geweest is.
Mocht dit niet lukken om wat voor reden dan ook, is dit ook niet erg, ieder is daar vrij in, vind ik.
Iedereen besteed de momenten met oma op haar of zijn eigen manier.
Mijns inziens gaat t nu om de resterende tijd die oma nog rest, en ik hoop dat we nog vele weken, maanden of zelfs jaren haar kunnen en mogen bezoeken.
Fijn weekend nog en we spreken en zien elkaar snel.
Groetjes Lars en Danielle
Bericht zondag 31 januari 2016: (Roy)
Hoi allemaal,
Wat een leuk verslagje Lars.
Ik ben vandaag op bezoek geweest van 11 tot ergens midden in studio sport in de avond.
De tijd die ik met ons mam doorbreng is voor mij bijzonder dierbaar en ik vind het ook bijzonder leuk als iemand iets schrijft na een bezoek.Het hoestje was vandaag ook aanwezig en is ook iets waar ik mij zorgen om maak.
Toen ik binnen kwam vroeg ze meteen waarom ik zo lang was weggebleven, daar stond ik dan met mijn mond vol tanden.
Hieruit bleek wel dat ze helder van geest was en ook liet ze weten dat ze wat pijn heeft aan de rechter zij.
De verpleegster die het ook mee kreeg heeft vervolgens haar wat morfine toegediend. Hierna plusminus 13.15 uur heeft ze rustig geslapen tot ongeveer 17.30 uur.
Ik heb haar de gebakken aardappeltjes met een stukje vlees gegeven die Richard gebracht heeft .Dit heeft ze gedeeltelijk opgegeven zichtbaar genietend. Eddy en Harriet zijn ook nog langs geweest in de ochtend erg fijn om te zien dat we er niet alleen voor staan.
We hebben het gehad over de leuke dingen van vroeger,carnaval op de vliegbasis, vakantie in Spanje en de feestjes in de tuin ooit met film.
Ook nadat ze wakker was na 17.30 uur was ze helder en wist op een enkel detail na waar ze het over heeft.
Drinken gaat uitstekend ze heeft wat soep, water, chocomelk en water gedronken alleen het eten is minimaal.
Groetjes,
Roy
Maandag 1 februari 2016 kregen we het bericht dat het slecht gaat met mama/oma.
Ze heeft een zuurstof tekort en wil geen zuurstofondersteuning hebben.
Ook dienen ze haar steeds meer morfine toe.
De hele familie is naar Merefelt gegaan om haar bij te staan.
Inderdaad is ze heel kortademig en komt af en toe een klein beetje bij om wat te drinken.
Ik denk niet dat ze beseft dat wij er allemaal zijn en dat haar einde naderd.
Ze eet niet meer en zakt steeds dieper weg.
Het was mooi om te zien dat iedereen er was en we steun aan elkaar hadden.
Omdat de verpleegster zei dat dit nog wel eens dagen kon gaan duren hebben we afgesproken het bezoekschema aan te houden en een groepsapp aan te maken.
Hieronder een paar berichtjes uit in de groepsapp:
Lars:
Tante Astrid en Richard zijn paar minuutje geleden gegaan. Ik ben er nog en heb speciaal voor oma net zachtjes de dc aangezet met muziek. Ik hoop dat niemand dat Erg vind. Mooi om dezelfde muziek te horen zoals zaterdag.. Ze slaapt nog net zo rustig en vredig zoals de laatste uren.
Toos:
Oma heeft altijd zo van muziek gehouden misschien hoort ze het nog en geeft het haar rust dank je Lars!
Lars:
Dat was ook precies mijn gedachte, en tis hele mooie rustige, en rustgevende muziek.
Ik luister nog een paar nummers samen met oma, alvorens ik ook naar huis ga.
Lars:
Zo vanaf de Merefelt de laatste update.
Ik heb totdat de verpleegster me kwam aflossen bij oma gezeten.
Heb gevraagd dat ze in ieder geval de cd af laten draaien en dat geeft me een fijn gevoel dat ze in goede handen is, rustig slapend, dezelfde ademhaling constant. Iedereen sterkte en zorg voor jezelf en we spreken elkaar gauw. Groetjes Lars
Dinsdag 02 februari 2016:
Berichtje Roy en Annet:
Lieve familie....vanmorgen gesprek met arts gehad.....ze gaan vandaag de morfine ophogen omdat mama meer pijn heeft....vanaf morgenochtend krijgt mama een slaapmiddel bij om ook de angst te onderdrukken....dit betekend dat vanaf morgenochtend mama/oma in slaap wordt gehouden.....het is goed zo...we willen met zijn allen niet dat ze pijn lijdt.....
Berichtje Toos:
Richard, Anke en ik zijn net thuis van het bezoekje aan Mama/oma.
Ze was heel rustig af en toe probeerde ze nog te praten hallo Richard zei ze zelfs maar meeste tijd sliep ze.
Haar hoestje was verdwenen ze heeft extra morfine gekregen voor de pijn ook krijgt ze nog wat slaapmiddel om de nacht goed door te komen.
We hebben samen wat muziek geluisterd en haar toegewenst dat ze rustig mag slapen .
Berichtje Astrid:
Ze heeft me gefeliciteerd met mijn verjaardag en het mokka gebakje zou ze later op de middag wel opeten.
Heb het gebakje later toch maar aan mevr.Stellingwerf gegeven.
Die dat enorm op prijs stelde en ze heeft het met smaak opgegeten.
Berichtje Jeffrey:
Laatste rotatie voor de avond (met Ay Lien, Annet, Daphne en ik). Ze ligt rustig, vredig te slapen.
Heeft slaapmedicatie gehad en kan zo de nacht in. We gaan nu weer naar huis. Sterkte voor iedereen!
Woensdag 03 februari 2016:
Ik krijg om 13:25 uur een telefoontje vanuit de hospice dat het nu snel achteruit gaat met mama.
Ik heb iedereen gebeld met het verzoek zo spoedig als mogelijk naar de hospice toe te komen.
Omringd door alle die haar ontzettend lief hadden is mijn mama om 14:45 uur overleden.